درخواست وزیر فرهنگ سوریه از محمد خزاعی/در ساخت سینما کمک‌مان کنید
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۹۱۱۶
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینمای ایران، نشست وزیر فرهنگ کشور سوریه و هیات همراه با محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی و مسئولان سینمایی ایران ظهر امروز دوشنبه ۲۱ شهریورماه در موزه سینما برگزار شد.
محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی در ابتدای این مراسم گفت: دیدار امروز ما همزمان با روز ملی سینما در ایران است روز ملی سینما روز بسیار بزرگ و مهمی برای مردم و سینمای ایران محسوب می‌شود و خوشحالم که امروز سینما بهانه‌ای برای دیدار و گفتگوی ما شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه روابط ما با سوریه روابط تاریخی و فرهنگی است، ادامه داد: این روابط مربوط به دوران جنگ نمی‌شود و قبل از آن هم روابط فرهنگی و سینمایی با کشور سوریه داشته‌ایم. من سال‌ها قبل در جشنواره دمشق حضور داشتم و از نزدیک با سینمای سوریه آشنا شدم.
خزاعی مطرح کرد: شناخت کاملی درباره سینمای سوریه دارم و کارگردان‌های خوب سوری را می‌شناسم، جدا از بحث سینما که وجه اشتراک ما برای تشکیل این جلسه است ما یک وظیفه بزرگ‌تری هم در قبال منطقه داریم. امروز مشکل کشورهای منطقه در نوع روایت‌های غربی است که به ما تحمیل شده، شاید به دلیل کم کاری کشورهای منطقه، اتفاقات سوریه، عراق و حملات داعش از دید غربی‌ها به شکل دیگری برای مردم در قالب فیلم و گزارش تهیه شده است.
رئیس سازمان سینمایی بیان کرد: در واقع اگر برنامه ریزی جدی و صحیح درباره نوع روایت این جنگ و مقاومت کشورها صورت نگیرد، مغلوب فضای رسانه‌ای و سینمایی غرب خواهیم شد. ما نسبت به مردم کشور خود و کشورهای منطقه مسئول هستیم و برای این مسئولیت کار فرهنگی انجام می‌دهیم. در سینمای ایران هرگونه کمکی که به شنیده شدن صدای مردم مظلوم سوریه، عراق، لبنان و فلسطین و دیگر کشورهای منطقه منجر شود، مورد حمایت قرار می‌دهیم.
خزاعی بیان کرد: بزرگترین موسسه سینمایی خاورمیانه در ایران است و هنرجویان آموزش داده شده در این موسسه به بیش از هزار نفر در سال می رسند. در کشور ایران موسسات مختلفی داریم که یکی از آن موسسه انجمن سینمای جوان است که به آموزش فیلمسازی و تولید فیلم کوتاه می‌پردازد. در حوزه تخصصی در انیمیشن و مستند هم موسسه بزرگ و حمایت ی داریم که از فیلمسازان حمایت می‌کنند.
وی ادامه داد: موسسه دیگری نیز تحت عنوان سینماشهر وجود دارد که تجهیز زیرساخت‌ها و ساخت سالن سینما را بر عهده دارد. همچنین موسسه ملی سینمای ایران بنیاد سینمایی فارابی است که سالانه ۲۵ فیلم را به صورت مستقیم و مشارکتی به تولید می‌رساند. در ایران ۳ شهرک بزرگ سینمایی فعال داریم و بیش از ۶۰ جشنواره در سال برگزار می‌کنیم که معتبرترین آنها جشنواره فیلم فجر، جشنواره فیلم کودک و نوجوان، جشنواره فیلم‌های مستند، جشنواره فیلم کوتاه و جشنواره انیمیشن هستند که در سطح دنیا شناخته شده و از جایگاه ویژه ای برخوردارند.
خزاعی ادامه داد: پیشنهاد من به عنوان رییس سازمان سینمایی ایران برای سینمای سوریه استفاده از ظرفیت آموزشی، تولید مشترک و تجهیزات زیر ساخت هاست. ما با کشورهای عراق، لبنان و دیگر کشورهای منطقه مقاومت تفاهمنامه مشترک داریم و علاقه‌مند به برگزاری جشنواره‌ای با موضوعات منطقه در کشورهای مختلف هستیم از شما هم برای حضور در این جشنواره دعوت می‌کنیم و می‌خواهم با ما همراه باشید.
رئیس سازمان سینمایی همچنین گفت: سینما همانطور که می‌تواند مدافع مظلومان کشورهای مختلف و ملت‌ها باشد قدرت مقابله با بی عدالتی جهانی را نیز دارد. من معتقدم شکل‌گیری جبهه متحد تصویری در منطقه برای حفظ هویت‌های ملی، فرهنگی و تاریخی ملت‌های منطقه ضروری است.
وی با بیان اینکه کشورهای منطقه می‌توانند با روایت‌های درست و صحیح در برابر تحریفات رسانه‌های غربی ایستادگی کنند، افزود: جامعه امروز جنگ روایت‌هاست پس شایسته است که روایت واقعی فرهنگ و تاریخ سرزمین خود را به جهان انعکاس دهیم.
در ادامه لبانه مشوح وزیر فرهنگ سوریه نیز گفت: تعداد متقاضیان ورود به حوزه سینما در کشور سوریه بیش از ۱۵۰۰ نفر است اما ما توانایی آموزش بیش از ۲۵ نفر را نداریم و این حجم از تقاضا نشان از میل و رغبت بیش از حد در بین جوانان سوری است.
وی ادامه داد: در وزارت فرهنگ سوریه قصد داریم فرهنگ سینما را از سنین خردسالی به کودکان آموزش دهیم و در تمام کشور سوریه مراکز فرهنگی داشته باشیم تا تعداد زیادی هنرآموز را به سینمای کشورمان معرفی کنیم.
وزیر فرهنگ سوریه افزود: همه ما نسبت به ریشه دار بودن و اهمیت سینمای ایران آگاه هستیم و می‌دانیم که سینمای ایران یک سینمای پرافتخار است. قصد ما ارتقا بخشیدن سینمای سوریه از نظر اقتصادی است.
لبانه مشوح با ابراز امیدواری به حمایت سینمای ایران از سوریه، گفت: ایران همیشه برای ما دوست، پشتیبان و یاور بوده است و خوشحال می‌شویم از سینمای ایران برای رسیدن به هدف تجاری شدن سینمای سوریه استفاده کنیم و شاید مناسب باشد برای شروع یک فیلم مشترک با یکدیگر بسازیم.
وی با بیان اینکه آموزش جوانان علاقه‌مند سوری دغدغه فکری ما در این کشور است، اظهار کرد: ما از هر گونه همکاری در زمینه فیلمنامه‌نویسی، آموزش، تدوین، گریم و… استقبال می‌کنیم و آموزش این جوانان را می‌توان با کمک فیلمسازان ایرانی در سوریه انجام داد. البته این نوع همکاری‌ها تا حدی با رایزن فرهنگی ایران در سوریه انجام شده اما نیازمند پشتیبانی شما به عنوان رئیس سازمان سینمایی ایران است.
لبانه مشوح افزود: طرحی برای ساخت شهرک سینمایی در سوریه داشتیم اما جنگ آرزوهای ما را نابود کرد. در شانزدهم سپتامبر ۲۰۲۲ جشنواره فیلم مقاومت در سوریه را خواهیم داشت. سینما باید انسان‌ساز باشد و اندیشه مقاومت را تقویت کند و انسان‌ها را نسبت به سرزمین خود علاقه‌مند کنند. هدف سینما برای ما خدمت به اندیشه استراتژیک فرهنگی و مقاومت است. موسسه دولتی سینمای سوریه امکانات ضعیفی دارد و ما تنها موفق به تولید ۵ فیلم در سال می‌شویم و نهایتاً ۲۰ فیلم توسط جوانان فیلم اولی ساخته می‌شود.
وی در پایان بیان کرد: تمایل به ساخت سالن سینما و بازسازی سینما در سوریه داریم و طبیعتاً دولت سوریه نمی‌تواند به تنهایی این کار را انجام دهد ما از شما می‌خواهیم در این راه همراه ما باشید.
در انتهای این دیدار وزیر فرهنگ سوریه و هیات همراه از تالارها و بخش‌های مختلف موزه سینمای ایران بازدید کردند.
در این نشست افرادی همچون محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، اصغر فارسی معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی، سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینمای ایران، سید صادق موسوی مدیرکل دفتر امور جشنواره‌ها و همکاری‌های بین الملل سازمان سینمایی، علیرضا اسماعیلی دستیار و مدیرکل حوزه ریاست سازمان سینمایی و … حضور داشتند.
همچنین از کشور سوریه افرادی همچون لبانه مشوح وزیر فرهنگ سوریه، باسل الخطیب کارگردان مشهور و بین المللی سوریه، نهی ونوس، مدیر دفتر وزیر، ندی الحسینی مدیریت برنامه‌ریزی و همکاری‌های بین‌المللی، جونی ضاحی مدیر دفتر رسانه‌های وزارت فرهنگ، یامن صفا روابط عمومی، بسام دیوب مدیریت آموزش بزرگسالان و توانمندسازی اجتماعی، محمدعلیکیانی مدیرکل همکاری‌های فرهنگی و هنری و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حسینی کارشناس سوریه در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سید حمیدرضا عصمتی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دمشق نیز حضور داشتند.
کد خبر 5588399منبع: مهر
کلیدواژه: محمد خزاعی سیدمهدی جوادی سوریه تئاتر ایران هنرمندان تئاتر کارگردان تئاتر کنار قدم های جابر اربعین حسینی فیلم کوتاه روز ملی سینما اربعین 1401 شبکه دو سیما تماشاخانه ایرانشهر بازیگر سینما فیلم سینمایی اداره کل هنرهای نمایشی حسین پارسایی رئیس سازمان سینمایی وزیر فرهنگ سوریه کشورهای منطقه جشنواره فیلم سینمای سوریه سینمای ایران موزه سینما محمد خزاعی کشور سوریه همکاری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۹۱۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگداشت کیومرث پوراحمد ؛ میراث این فیلمساز چه بود؟
در مراسم یادبود کیومرث پوراحمد «قصه‌های مجید» را میراث ماندگار او خواندند.
به گزارش ایسنا، مراسم بزرگداشت کیومرث پوراحمد (کارگردان سینما ) در اولین سال نبودنش، توسط کمیته فرهنگی انجمن نویسندگان و منتقدان سینمای ایرانی با همکاری کانون کارگردانان سینمای ایران امروز چهارشنبه، ۲۹ فروردین ماه در خانه سینما برگزار شد.
در ابتدای مراسم، مازیار فکری ارشاد، پیام جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان سینما را خواند.
در این پیام به سال سخت سینما درسال ۱۴۰۲ اشاره شده بود.
گودرزی در این پیام نوشته بود: «پوراحمد فیلمسازی ایران‌دوست و نگران آینده بود و می‌خواست ایرانی بماند.»
در «دوران هیس» هستیمسپس عباس یاری، منتقد و نویسنده سینمایی با بیان اینکه علی‌رغم تمامی بحران‌های سینمای ایران و ترک‌هایی که به بدنه خانه سینما خورده، ادامه داد: همچنان چراغ این خانه روشن است و این کشتی در مقابل طوفان‌های مختلف ایستادگی کرده است.
او با بیان اینکه کاش این مراسم، در زمان حیات پوراحمد برگزار می‌شد و با آرزوی سلامتی برای بهرام بیضانی گفت: معمولا ما بعد از مدتی زاری، این افراد را فراموش می‌کنیم و برگزاری چنین مراسم‌هایی نشان می‌دهد، که می‌خواهیم بگوییم هنرمند رفتنی نیست و ماندنی است.
این منتقد با بیان اینکه «در دوران هیس هستیم»، گفت: کوچکترین عکس، مطلب و کلمه‌ای از جانب هنرمند واکنش گروهی را در فضای مجازی به همراه دارد و آنها شروع به توهین می‌کنند و یادشان می‌رود که این فرد «قصه‌های مجید» را ساخته و با دیدنش کیف کرده‌اند و حالشان خوب شده است.
پوراحمد از فیلمسازانی بود که در آثارش به بچه‌ها و قومیت‌ها توجه داشت، اگر شخصیتی را از کرمان به اصفهان می‌برد، او را به رنگ و بوی منطقه در می‌آورد و این موضوع اتفاقی نبود بلکه مطالعه می‌کرد و تلاش داشت به اصطلاح گزک دست کسی ندهد.
او به جای خالی علیرضا داوودنژاد، از دوستان نزدیک کیومرث پوراحمد در این مراسم اشاره کرد و گفت: پوراحمد دغدغه داشت، سینمای ایران برایش مهم بود، درباره کسی مطلب ناجور ننوشت، پشت کسی ناجور نمی‌گفت. هرگز برای فیلم‌های خودش نمی‌گفت که هوای ما را داشته باشد برعکس تنها کسی بود که می‌گفت «من رو بچلونید» اما خودش اینکار را نمی‌کرد، در انتشار مطالبش سخت‌گیر بود و نمی‌خواست کلمه‌ای تغییر کند و اگر عکسی مورد پسندش نبود، گله می‌کرد. برایش آرزوی آرامش می‌کنم، تا زمانی که سینمای ایران هست، یاد او در قلب دوستدارانش خواهد بود.
تجربه دردناک فیلم سازی پوراحمدیاری در بخش دیگری از سخنان خود با تآکید بر دوران هیس به واکنش‌های آخرین فیلم پوراحمد در جشنواره فیلم فجر اشاره کرد و گفت: آخرین فیلم پوراحمد، برایش تجربه دردناکی بود، در گوشه گوشه سالن هنگام نمایش فیلم او را هو می‌کردند. این کار زشتی و این اتفاق در هیچ جشنواره‌ای نمی‌افتد ،اگر کسی از فیلم خوشش نیاید آرام از سالن خارج می‌شود. متأسفانه این موضوع را در نظر نمی‌گیرند که کارگردان با همسر و عواملش در سالن نشسته‌اند و این حرکت ناجور است. امیدواریم شاهد اتفاقات بهتری باشیم.
پوراحمد به کودک درون خود متکی بودابوالحسن داوودی، فیلمساز نیز در سخنانی گفت: این مراسم‌ها باعث می‌شود بر این اصل بمانیم که سینما زنده است و می‌تواند از سخت‌ترین و تاریک‌ترین و بزرگترین دست‌اندازها عبور کند و به مسیر خود ادامه بدهد.
او سپس درباره آشنایی و دوستی ۴۰ ساله‌شان با پوراحمد گفت.
داودی همچنین با اشاره به اینکه سینمای کودک بعد از انقلاب شکل گرفت، ادامه داد: سینمای کودک بیشتر متکی کودکی درون است. مهمترین کارهای پوراحمد در حوزه سینمای کودک است، او شخصیت‌هایی خلق کرد که برای همیشه می‌ماند. پوراحمد در این زمینه بیشتر متکی به کودک درون بود تا تکنیک و دانش سینمایی.
داوودی سپس درباره تجربه حضور فیلم هایشان در جشنواره فیلم کودک،یاداور شد: اینکه فیلم «شکار خاموش» پوراحمد مورد کم‌لطفی قرار گرفت و اگر مورد توجه بود ژانر جدید و ماندگار در فیلم کودک ایجاد می‌شد. یا فیلم «شرم» پوراحمد که به بخش بین الملل راه یافته بود اما چون مضمون فیلم، موضوعی خاص فرهنگ ایرانی یعنی رودربایستی بود، باعث شد داوران موضوع فیلم را متوجه نشوند و فیلم مورد توجه قرار نگیرد.
این فیلمساز ادامه داد: واقعا سؤال است فیلمسازی که توانسته بود با حلاوت و شیرینی شخصیت‌های جذاب و ماندگاری چون مجید و بی‌بی را خلق کند، شخصیت‌هایی مطلقا ایرانی، چگونه باید به تلخی و زبان قاصر برسد؟ کیومرث پوراحمد دل کوچکی داشت البته گاه زبانش به شدت تند می‌شد، اما این زبان تند در لحظه بود.
داوودی با بیان اینکه زمان درگذشت پوراحمد ایران نبوده و با شکل بدی خبرش را خوانده و بعد هم آن تصویر دردناک را دیده بود، گفت: هیچگاه نتوانستم باور کنم؛ در این سال‌ها با تنگ شدن فضا روحیه‌اش خوب نبود و از رسیدن به فضای ایده‌آل ناامید شده بود اما هیچ باورم نمی‌شد این اتفاق بیفتد و برایم قابل هضم نبوده و نیست.
این فیلمساز گفت : حبیب احمدزاده نکته درستی را مطرح می کند که ما مردم بیشتر اهل جواب هستیم تا سؤال ، به جای اینکه سوال بپرسیم تا پاسخ را بشنویم و روشنگری شود، به جواب‌هایی که دوست داریم، بشنویم تکیه می‌کنیم. برخی کیومرث پوراحمد را چه در زمان حیات و چه پس از مرگش دارند نابود می‌کنند و با ظن خود با مسئله برخورد می‌کنند که گاه سطحی است و این خیلی بد است. ما واقعیت را به صورت کامل نمی‌دانیم و واقعیت می‌تواند همه چیز باشد اما ما نمی‌دانیم، بنابراین حق قضاوت نداریم و حق نداریم ظن خود را به فضای خانواده ببریم. اتفاقی که ۶۰ سال پیش برای تختی افتاد به شکلی دارد تکرار شد.
مرگ پوراحمد تاریخ سینما را ورق زدمحسن امیری یوسفی، رییس کانون کارگردانان سینمای ایران نیز در سخنانی گفت: سال گذشته، سال عجیب و غریبی داشتیم که بهارش با خبر مرگ کیومرث پوراحمد شروع شد و اوایل پاییز خبر قتل مهرجویی و همسرش.
در چنین شرایطی واقعا به جای چراها و ای‌کاش‌ها، صحبت‌های خاطر برانگیز بگوییم که تسلی‌بخش خاطرات ما باشد.
این کارگردان سپس در بخشی از سخنان خود گفت: پوراحمد، کودک درون جسوری داشت و جسارتش بیش از هم‌نسلان خود و نسل ما بود. در صحبت‌ها، واکنش‌ها و کنشگری‌اش این کودک درون و جسور حضور داشت و او را زنده نگه می‌داشت.
امیر یوسفی با بیان اینکه با مرگ پوراحمد، قسمتی از تاریخ سینمای ایران ورق می‌خورد، به خاطرات خود از این کارگردان پرداخت و گفت: ایده «خواب تلخ» من از «قصه‌های مجید» او بود؛ قسمتی که موضوع انشا شغل مورد علاقه مجید بود و او «مرده‌شور» را مهمترین شغل می‌دانست و معلم برخورد تندی با او داشت. اتفاقا من هم مانند مجید با مادربزرگم زندگی می‌کردم. به نظرم «قصه‌های مجید» با فرهنگ و هنر کشورمان گره خورده و کاش ادامه پیدا می‌کرد.
این کارگردان با بیان اینکه جای خالی پوراحمد را نمی‌شود، پر کرد ، ادامه داد: ای کاش او می‌ماند. اگر بود ایده‌های جدید و نگاه جدید داشت. او در سال‌های پایانی عمرش مورد بی‌مهری قرار گرفت و گاه فکر می‌کنم اگر برخورد بهتری با او می‌شد، دچار چنین فرجامی نمی‌شد. پوراحمد عصیانگری و تندی داشت اما حساس بود؛ شاید کارگردان‌هایی شرایط دورانی را تحمل کنند اما پوراحمد مثل برخی سینماگران پوست کلفت نبود و حساسیت پوراحمد بیشتر بود. آسیب‌های چند سال اخیر باعث شده همه ما در پوسته خودمان برویم و زندگی لاکپشتی داشته باشیم.
او همچنین گفت: پوراحمد سربلند در فیلمسازی بود و تأثیرگذار. یادش گرامی.
میراث پوراحمدبخش دیگر این مراسم که اجرای آن را مازیار فکر ارشاد برعهده داشت، به میراث کیومرث پوراحمد اختصاص یافت.
عباس یاری، «قصه‌های مجید» را میراث ماندگار پوراحمد خواند و گفت: پوراحمد بارها گفته است، «دلخوشی از کودکی‌ام نداشتم و آزار دیدم» و شاید این موضوع را به شکل دیگری در فیلم‌هایش به نمایش گذاشت و بیشتر فیلم‌هایش درباره کودکان و رابطه آنها با خانواده است. او به جای اینکه انتقام بگیرد، فشارهای روحی را که به بچه‌ها وارد می‌شود، نشان می‌دهد. «قصه های مجید» بهترین کار او می‌دانم.
داوودی نیز با بیان اینکه نظرش همسو با یاری است، اظهار کرد: «قصه‌های مجید» علاوه بر اینکه در سینما تأثیرگذار است، در شناخت جامعه ایرانی نیز تأثیرگذار است؛ این فیلم تصویر جامعی از یک دوران اجتماعی ایران می‌دهد. صحنه‌هایی در این فیلم دیدم که تصویر ایرانی ناب است و به کرات در این مجموعه رفتار ایرانی را دیدم یا فیلم رودربایستی او.
کیومرث پور احمد در این زمینه از جهاتی شبیه مرحوم علی حاتمی بود. بخش عمده‌ای از ساختار فیلم علی حاتمی از ذهنش خودش می‌آمد اما چیزی که کیومرث عرضه می‌کرد از تجربه و تخیلش بود، ساختگی نبود و پایه فرهنگ زندگی تجربی ایرانی بود، فرهنگ دانشگاهی نبود. مهم ترین میراث «قصه‌های مجید» بود و با این فیلم دینی را به گردن ایران و مدیران فرهنگی چهار اندی دهه دارد.
امیریوسفی نیز گفت: همانطور که به درستی اشاره شد «قصه‌های مجید» با نگاه ایرانی‌ای که دارد، پوراحمد را به علی حاتمی معاصر ما تبدیل می‌کند؛ این سریال با سریال‌های همزمان خود تفاوت داشت. پوراحمد سینمای کودک را تجربه کرد و در میان همنسلانش در این زمینه جسارت داشت. حیف شد.، کاش می‌ماند و کاش فروردین نحس برای پوراحمد پیش نمی‌آمد.
البته تازمانی که سینما زنده است، پوراحمد می‌ماند و هنر اصیل به هنرمند به ویژه هنرمندی که با فرهنگ متصل است، عمر جاودانی می‌دهد. علی‌رغم نامهربانی‌هایی که دید «قصه‌ای مجید» برای ماندگار شدنش کافی است و قسمتی از زندگی ما ایرانی‌هاست.
مازیار فکری ارشاد خاطرنشان کرد: پوراحمد پرچمدار سینمای کودک بود؛ سینمایی که در دهه ۱۳۶۰ پور احمد سعی می‌کرد آن را از به حاشیه رفتن، دور نگه دارد. هرچند این سینما بعدها به سمت خوبی نرفت. پوراحمد فیلمساز شاخص و برجسته‌ای بود و «قصه‌های» او توانست برای نسل‌های مختلف جذاب و خاطرساز باشد. بارها گفته‌اند و خودش نیز ،گفته است که خیلی سخت می‌توانست فیلم بسازد حتی برای ساخت فیلم ، پیانو خود را فروخته بود و در این مورد می‌توان او را با امیر نادری مقایسه کرد که در این راه سخنی‌ها زیادی کشید و رنج برد.
نسبت پوراحمد با ژانربخش دیگری از مراسم به ژانرهای متفاوتی که پوراحمد در آن طبع‌آزمایی کرده، پرداخته شد در این بخش یاری به بحران‌های فیلمسازی و هزینه‌های بالای آن پرداخت و گفت: اگر فیلمی خوب درنیامده به این معنا نبوده که پوراحمد بلد نبود فیلم بسازد.
داوودی نیز با بیان اینکه گاه ژانر انتخاب کارگردان نیست و اقتضائات سینما باعث می‌شود، کارگردان به آن سمت برود گفت: سینمای ما صنعت نیست یک فعالیت گنجشک روزی است و پرداختن به ژانر در این زمینه مانند کاشت سیب زمینی و پیاز در سال‌های مختلف می‌ماند.
یکی از پرسش‌هایی که وجود دارد این است که چرا سینمای کودک در دهه ۱۳۶۰ رشد کرد و آن دوران طلایی شکل گرفت درحالی که مفهوم خانواده در سینمای ایران وجود نداشت و مسائل و محدودیت در بخش بزرگسال قابل عرضه نبود. امیر یوسفی نیز با اشاره به ژانرهای مختلفی که کیومرث پوراحمد کار کرده است، گفت: دهه ۱۳۶۰ دوران عجیبی است با وجود اینکه شرایط سخت بود و قوانین سختگیرانه‌ای وجود دارد به طرز عجیبی و غریبی فیلم‌های خوبی ساخته شده است.
نمی‌گوبیم شرایط گل‌وبلبل بود و سینمای دولتی هم تعریف دیگری داشت و اجازه می‌داند فیلمسازان کار خود را انجام دهند. بعد از جنگ و دهه ۱۳۷۰ نسیم اصطلاحات را داشتیم و از اواسط ۸۰ به سمت دیگری رفتیم و شرایط بسته‌ای ایجاد شد.
با درگذشت پوراحمد برگ مهمی در تاریخ سینما ورق خورد. در دهه‌های اخیر، شرایط جدید و عجیبی ایجاد شد. دوران لاکپشتی که هم آهستگی دارد و هرکس در لاک خود است. امیدوارم دوران هیس را بگذرانیم؛ این امید لعنتی ما را ول نمی‌کند و امیدوارم سینمای ما به روزگار خوب خود برگردد و همه خیال راحت کار خود را انجام دهند. اینکه نام چند فیلم سفارشی را رونق سینمای ایران بگذارند جزو قسمت‌های تلخ سینما است.
در بخش دیگری از مراسم سخنرانان به بیان خاطرات خود با پوراحمد پرداختند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «قصه‌های مجید» و غصه‌های ما/ تراژدیِ نوجوانی‌های نزیستۀ دهۀ پنجاه و شصتی‌ها دل نوشته همسر کیومرث پوراحمد : ساعت و تقویم می‌گویند از رفتن تو یک سال گذشته برگزاری یادبود کیومرث پوراحمد در خانه سینما
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود